Boeken
In ‘Psychotherapie. Het bos en de bomen’ geef ik een overzicht van de verschillende soorten psychotherapie en sta stil bij wat de overeenkomsten en verschillen zijn. Ik kom uiteindelijk tot de conclusie dat er twee prototypen van psychotherapie zijn: de symptoomgerichte en de persoonsgerichte. Ofschoon ik me in dit boek zo neutraal mogelijk opstel, steek ik niet onder stoelen of banken dat de persoonsgerichte de ‘echte’ psychotherapie is en dat daar mijn belangstelling op de eerste plaats naar uit gaat.
‘Persoonsgerichte Psychotherapie’ richt zich geheel en al op wat een persoonsgerichte benadering in theorie en praktijk inhoudt. Daarbij komt mijn belangstelling voor een van mijn helden uitgesproken naar voren: Carl Rogers. Samen met Freud, vind ik hem de grootste aller psychotherapeuten. Daarnaast herken ik mezelf heel erg in zijn persoon, zijn leven en zijn werk. Zowel in het eerste als in het tweede boek speelt het onderwerp zingeving een rol maar is het nog niet dieper uitgewerkt.
Het was dan ook logisch om een apart boek te schrijven over de vraag hoe psychotherapie zich verhoudt tot existentiële vragen en hoe dat er in het leven van alle dag uitziet. ‘Psychotherapie en de Zin van het Bestaan’ is geheel daaraan gewijd. Daarbij komen de relatie van psychotherapie met wetenschap, religie en spiritualiteit uitdrukkelijk aan de orde. Centraal staat de vraag wat psychotherapie te bieden heeft op dit gebied, zonder haar eigen identiteit te verliezen.
‘Oog in oog met jezelf’ is niet meer geschreven in de academische stijl van de vorige drie boeken. Het is een poging een breed publiek te bereiken en is daarom toegankelijker geschreven. Het gaat niet meer over psychotherapie als zodanig, maar over de toepassing van het therapeutische gedachtegoed op het alledaagste leven. De lezer wordt direct aangesproken om zelf aan het werk te gaan door op zichzelf te reflecteren en de eigen bevindingen in de praktijk van alle dag toe te passen. Het kan omschreven worden als een zelfhulp boek, waar existentiële thema’s niet geschuwd worden. Zo is er aandacht voor relatieproblemen, het spanningsveld tussen autonomie en verbondenheid, dialoog, zingeving en de verhouding tot de maatschappij.
